Sabahın erken saatinde uyandı, sağa döndü sola döndü uyuyamadı, kalktı cam kenarındaki koltuğuna oturdu ve dışarıyı seyretmeye başladı. Sokakta birkaç kedi ve köpekten başka kimse görünmüyordu. Öylece dışarıyı seyre daldı. Aradan bayağı uzun bir süre geçmiş olmalı ki sokaktaki hareketliliği fark etmesi zaman aldı. İnsanlar işlerine yetişmek için hızlı adımlarla sokaktan geçiyorlardı, saatin ilerlemiş olduğunu o zaman farketti. Kalktı hazırlandı ve oda işe gitmek için o insan kalabalığının içine karıştı.
Ne zamana kadar bu şekilde hayatı devam edecekti, babası öyle istedi diye babasının şirketinde çalışıyordu. Bu durumdan hoşnut değildi mutsuzdu, kendi mesleğini yapmak istiyordu. İlkokul yıllarından buyana hep öğretmen olmak istemişti. Öğrenmeye çok merakı vardı ve öğrendikleriyle yeni bireyler yetiştirmek isteğinden dolayı öğretmenlikti isteği. İsteğini başarıya ulaştırmak için canla başla çalıştı merak etti merak ettikçe öğrenmeye olan açlığı arttı. Bu azminden dolayı istediği fakülteyi kazanma başarısını elde etti. Fakülde de çalışkanlığı ile dikkatleri üzerine çekmeyi başardı. Arkadaşları ve çevresindekiler bir konuda takıldıklarında soluğu onun yanında almaya başladılar. Çünkü kendisi elinden geldiğince herkese yardımcı oluyor çözümler sunuyordu. Fakülte den başarıyla mezun oldu ve artık çok istediği mesleğini yerine getirecekti, öğreteceği bilgilerle yeni bireylerin yetişmesine vesile olmak istiyordu.
Çok heyecanlı ve mutluydu, mesleğine başlamak için ama bu heyecanı ve mutluluğu uzun sürmedi. Babası şirkette çalışmasını söylüyordu, hazır kurulu düzen var geç başına üç kuruş için nefes tüketmeye değer mi? diyordu. Öğretmenlikte kazanacağın paranın daha fazlasını burada kazanırsın üstelik çok yorulmadan diyordu. Kendisinin derdi para değildi ki, bunu anlatamıyordu çevresindekilere.
Şirketin başına geçti geçmesine de bu iş ona göre değildi. Her işi halleden elemanları vardı zaten kendisinin orada yapacağı pek bir şey yoktu, sadece işlere onay verip imza atmaktan başka. Oturduğu yerden hiçbir enerji harcamadan para kazanıyordu. Bu durumdan şikayet etmeye başladığında hemen susturuyorlardı. Ne var bunda hazır kurulu düzen var neden kendini yıpratacaksın diye cevaplar alıyordu.
Bu sonucu sevmemişti, oysaki onun hayalleri çok farklıydı.
Ebeveynler böyle yaparak çocuklarına iyilik ettiklerini zannediyorlardı. Oysaki onların kendi başlarına bir yerlere gelmesine, hayatla mücadele etmesine fırsat vermeliler. Büyükler bu şekilde davrandıkları sürece çocuklarını rahatlık tuzağına itmekten başka bir şey yapmazlar. Onlara sonucu değil de o sonuca ulaşacak sebepleri gösterirsek mutlu ve huzurlu olur. Yanlarında biz olmasak da, yanlış yaptıklarında tekrar yapma becerileri olur.
Bu şekilde hayatına devam etmek istemiyordu. Babasıyla konuşup kendi mesleğini yapmak istediğini bu konuda ne kadar kararlı olduğunu gösterecekti. Babası da durumun farkına vardı ve kendi yolunu çizmesine onay verdi. Nihayet çok istediği mesleğini yapacaktı. Kısa bir süre sonra mesleğine başladı ve çok heyecanlıydı. Her şey hayal ettiği gibi olmaya başladı. Öğrenmek, öğrendiklerini aktarmak ve o bilgileri hayata geçirmek.
Öğrenmeye merakın varsa merak ettiklerine ulaşmak için harekete geçersin, bu da seni yeni bilgilere yeni farkındalıklara iletir. Merak olmazsa insanoğlu hareket etmez ve atalete düşer.